Rabu, 1 April 2020

Kept In Ink oleh Francis Wolf - Reviu Buku


Saya membeli buku ini di Pesta Buku Antarabangsa KL pada tahun 2019 dari penulisnya sendiri, seorang penyanyi yang sangat terkenal, sedap juga lagu-lagu beliau, boleh try dengar di Youtube atau Spotify kalau tak percaya. Saya masih ingat saya bertanya kepada Francis adakah nama ini merupakan nama sebenar beliau? Beliau menjawab soalan saya sambil tergelak kecil, jawapan beliau rahsia, kalau nak tahu elok tanya beliau sendiri. Buku ini kecil sahaja, santai, hanya sekitar 150 mukasurat, boleh dihabiskan dalam masa beberapa hari, tapi saya mengambil masa selama 3 bulan untuk menghabiskannya (kerana saya membaca beberapa buah buku dalam satu masa). Tempoh berkurung akibat wabak COVID-19 memberi saya lebih masa untuk membaca.

Antara perkara pertama yang melekat dalam ingatan saya ketika mula membaca adalah kewujudan Restoran Jamal di Petaling Jaya, satu hari nanti mungkin saya wajar singgah makan di Restoran Jamal. Buku ini mengisahkan pengembaraan Wolf ke Thailand, beliau mengembara dengan hanya berbekalkan duit yang sedikit, menjadikan pengembaraan beliau satu cabaran.

Di Thailand, beliau bertemu dengan rakan-rakan beliau yang merupakan tatoo artist, beliau kemudian mengisahkan pengembaraan beliau untuk mendapatkan tatoo yang dinamakan Sak Yant yang dihasilkan oleh seorang sami di Wat Bang Phra. Beliau mengisahkan ritual-ritual, maksud simbol yang digunakan, juga pengalaman-pengalaman beliau disana. Saya tertarik dengan banyak perkara-perkara kecil dalam kehidupan yang dihargai Wolf di dalam bukunya, contohnya bagaimana beliau menghargai berkongsi makan bersama rakan-rakannya dalam satu meja yang beliau anggap sebagai satu kenangan manis. Banyak lagi perkara kecil yang dihargai Wolf dalam perjalanan beliau, permandangan pantai, perut yang penuh di isi boat noodles, anjing liar di stesen bas, dan senyuman orang yang tidak dikenali.

Banyak juga perihal budaya Thailand yang dapat dipelajari. Contohnya Chang bermaksud gajah, tempat bernama Koh Chang bermaksud Pulau Gajah. Juga perihal agama Buddhism yang bukan menyembah mana-mana tuhan, tetapi lebih kepada cara untuk hidup dengan baik. Babak terakhir, bagi saya adalah yang paling dramatik, saya kira kita semua pernah menghadapi babak ini dimana kita mengejar masa untuk menaiki bas atau mengejar tiket kapal terbang. Pengalaman mengembara dengan wang yang sedikit juga saya kira merupakan satu penulisan yang menarik dan berjaya membawa pembaca 'merasai' apa yang dirasakan penulis. Saya juga sedikit cemburu dengan kehidupan Wolf yang boleh bangun pada satu pagi, kemas beg dan pergi terus melancong! Sukar dilakukan jika punya kerja harian dan sudah berkeluarga.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan